ترجمة معاني سورة الإنسان
 باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - دار الإسلام.
            
            
                                    من تأليف: 
                                            فريق عمل اللغة الفارسية بموقع دار الإسلام
                                                            .
                                                
            ﰡ
یقیناً زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیزی [مهم و] قابل ذکر نبود.
                                                                        به راستی ما انسان را از نطفۀ مختلطی آفریدیم، او را میآزماییم؛ از این رو] او را شنوای بینا قرار دادیم.
                                                                        همانا ما راه را به او نشان دادیم؛ خواه سپاسگزار باشد یا ناسپاس.
                                                                        به راستی که ما زنجیرها و بندها و آتش سوزان برای کافران مهیا کردهایم.
                                                                        بیگمان، نیکوکاران [در بهشت] از جامی مینوشند که آمیخته به کافور است.
                                                                        [از] چشمهای که بندگان [خاص] الله از آن مینوشند؛ [هر وقت و] هر جا بخواهند آن [چشمه] را جاری میسازند.
                                                                        [بندگان نیکوکار] به نذر وفا میکنند و از روزی میترسند که [عذاب و] شرّ آن فراگیر است.
                                                                        و غذا را با اینکه [نیاز و] دوست دارند به مستمند و یتیم و اسیر میبخشند.
                                                                        [و در دل میگویند:] «ما فقط به خاطر الله به شما غذا میدهیم؛ نه از شما پاداشی میخواهیم و نه سپاسی.
                                                                        همانا ما از پروردگارمان میترسیم، [از عذابِ] روزی که تُرشروی و دشوار است».
                                                                        پس الله آنان را از [سختی و] شرِ آن روز نگه داشت و خرّمی و شادمانی به آنان بخشید.
                                                                        و به [شکرانۀ] صبری که کردند، بهشت و [لباسهای] حریر [بهشتی] به آنان پاداش داد.
                                                                        در آنجا بر تختها[ی زیبا] تکیه کردهاند؛ نه [حرارتِ] آفتابی در آنجا میبینند و نه [سوزِ] سرمایی،
                                                                        و سایههایش بر آنان فروافتاده و میوههایش [برای چیدن] در دسترس است.
                                                                        و ظرفهای سیمین [غذا] و کاسههای بلورین [نوشیدنی]، در گِرداگرد آنان، گردانده میشود.
                                                                        [کاسههای] بلورینی از نقره که آنها را به اندازۀ مناسب، [لبریز و] آماده کردهاند؛
                                                                        و در آنجا از جامهایی سیراب میشوند که آمیزهاش زَنجبیل است.
                                                                        [این جامها، از] چشمهای در آنجا که سَلسَبیل نامیده میشود پر میشوند؛
                                                                        و همواره نوجوانانی جاودانه بر گِردشان میچرخند که هر گاه آنها را ببینی، گمان میکنی مرواریدِ پراکنده هستند.
                                                                        و چون [به هر سَمتی] بنگری، نعمت بسیار و فرمانرواییِ عظیمی آنجا میبینی.
                                                                        بر آنان [= بهشتیان] لباسهایی سبزرنگ از دیبای نازک و دیبای ضخیم [پوشانده شده] است، و با دستبندهایی از نقره آراسته شدهاند، و پروردگارشان شراب پاک به آنان مینوشانَد.
                                                                        [و به آنها گفته میشود:] «این [نعمتها،] پاداش شماست، و [بدانید که] از سعی و کوشش شما قدردانی شده است».
                                                                        [ای پیامبر،] یقیناً ما قرآن را به صورت تدریجی بر تو نازل کردیم؛
                                                                        پس بر حُکم پروردگارت شکیبا باش و از هیچ یک از گناهکاران و بیدینان آنان فرمان مبر.
                                                                        و صبح و شام، نامِ پروردگارت را یاد کن.
                                                                        و [نیز] بخشی از شب برایش سجده کن [و نماز بگزار]، و در بخش بلندی از شب، او را تسبیح گوی.
                                                                        بیگمان، اینان [= کافران] دنیای زودگذر را دوست دارند و روز سختی [را که در پیش دارند] پشت سر خود رها میکنند [و به آن اهمیت نمیدهند].
                                                                        ما آنها را آفریدیم و پیوند وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان که بخواهیم، جای آنان را به [گروه دیگری] همانندشان میدهیم.
                                                                        بیگمان، این یادآوری [و پند] است؛ پس هر کس که بخواهد، راهی به سوی پروردگارش برگزیند.
                                                                        و شما چیزی را نمیخواهید، مگر اینکه الله بخواهد. بیگمان، الله دانای حکیم است؛
                                                                        هر کس را که بخواهد، در رحمت خود وارد میکند؛ و عذاب دردناکی برای ستمکاران آماده کرده است.
                                                                         
                     
                     
                    